امام حسین علیه‌السلام | شعر هیأت

رفته‌ست آن حماسۀ خونین ز یادها
دارد زیاد می‌شود ابن‌زیادها

مریم سقلاطونی

مرثیه‌خوانی برای باران

غزل

دریای عطش، لبان پر گوهر تو
گل‌زخم هزار خنجر و حنجر تو

سیدعلی‌اصغر صائم‌کاشانی

آینه گردانی

رباعی

کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

غزل

آن شب که باغ حال و هوای دعا گرفت
هر شاخه‌ای قنوت برای خدا گرفت

جواد محمدزمانی

دلواپسی‌های اویس

قصیده

تو را این‌گونه می‌نامند مولای تلاطم‌ها
و نامت غرش آبی آوای تلاطم‌ها

هادی جانفدا

کفشداری یازده

مثنوی

چقدر مانده به دریا، به آستان حسین
پر از طراوت عشق است آسمان حسین

خدابخش صفادل

فلیرحل معنا

غزل

ماه عشق است ماه عشّاق است
ماه دل‌های مست و مشتاق است

یوسف رحیمی

ترکیب‌بند

عالم همه خاک کربلا بایدمان
پیوسته به لب، خدا خدا! بایدمان

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

رباعی

ای نیّت تو رو به خدای آوردن
برخیز! به قصد رونمای آوردن

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

با ذکر حسین بن علی غوغا شد
درهای حرم با صلواتی وا شد

رضا خورشیدی‌فرد

رباعی

هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکنده‌اش

ناصر حامدی

فلیرحل معنا

چارپاره

الا ای سرّ نی در نینوایت
سرت نازم، به سر دارم هوایت

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌پیوسته