ما بهر ولای تو خریدیم بلا را
یک لحظه کشیدیم به آتش یمِ «لا» را
کوفه میدان نبرد و سرِ نی سنگر توست
علمِ نصرِ خدا تا صف محشر، سر توست
نشان در بینشانیهاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما