ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
شبنشینانِ فلک چشم ترش را دیدند
همهشب راز و نیاز سحرش را دیدند
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند