خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
دگر چه باغ و درختی بهار اگر برود
چه بهره از دل دیوانه یار اگر برود
روشن از روی تو آفاق جهان میبينم
عالم از جاذبهات در هيجان میبينم
