ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
محمّدا به که مانی؟ محمّدا به چه مانی؟
«جهان و هر چه در او هست صورت‌اند و تو جانی»
آسمان ابری‌ست، آیا ماه پیدا می‌شود؟
ماه پنهان است، آیا گاه پیدا می‌شود؟
چه کُند می‌گذرد لحظه‌های دور از تو
نمی‌کنند مگر لحظه‌ها عبور از تو
این چه خروشی‌ست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
