غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
تو قلّه‌نشین بام خوبی‌هایی
تنها نه نشان که نام خوبی‌هایی
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
تا داشته‌ام فقط تو را داشته‌ام
با نام تو قد و قامت افراشته‌ام
فریاد اگرچه در تو پنهان بوده‌ست
خورشید تکلّمت فروزان بوده‌ست
