خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
قریه در قریه پریشان شده عطر خبرش
نافۀ چادر گلدار تو با مُشک تَرَش
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است