زنده تا ابد

ای آفرینش از تو گرفته‌ست تار و پود
ای وسعت مقام تو بی‌مرز و بی‌حدود

ای کوه‌ها به بردن نام تو در قیام
ای رودها به گفتن ذکر تو در قعود

ای در اذان مأذنه‌ها زنده تا ابد
ای در گلوی هرچه مؤذن پر از سرود

برگرد و از دوباره حرایی بیافرین
پرشد دوباره عرصۀ تاریخ از یهود

آل امیّه شکل جدیدی به خود گرفت
شد کعبه در محاصرۀ آلی از سعود

وقتش رسیده، باز الم یجعلی بخوان
شد وقت آنکه باز ابابیل‌ها فرود...

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

محسن ناصحی

پیامبر اعظم صلوات‌الله‌علیه‌وآله
مقاومت اسلامی

غزل

بیست و هفتم رجب

مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

زنده تا ابد

عصای معجزه

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

امام خامنه‌ای

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ابری‌ست کوچه کوچه، دل من... خدا کند،
نم‌نم، غزل ببارد و توفان به پا کند

حسن بیاتانی

مرگ بر تازیانه‌ها
تازیانه‌های بی‌امان، به گرده‌های بی‌گناه بردگان

محمدمهدی سیار

خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی

سیدمهدی موسوی

دل سپردیم به چشم تو و حرکت کردیم
بعدِ یک عمر که ماندیم...که عادت کردیم

مجتبی احمدی

دلِ آگاه ز تن فکر رهايی دارد
از رفيقی که گران است جدايی دارد

صائب تبریزی

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو
نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

سیدحمیدرضا برقعی

زنده تا ابد

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

ابری‌ست کوچه کوچه، دل من... خدا کند، نم‌نم، غزل ببارد و توفان به پا کند

مرگ بر تازیانه‌ها تازیانه‌های بی‌امان، به گرده‌های بی‌گناه بردگان

خواست لختی شکسته بنویسد به خودش گفت با چه ترکیبی

دل سپردیم به چشم تو و حرکت کردیم بعدِ یک عمر که ماندیم...که عادت کردیم

دلِ آگاه ز تن فکر رهايی دارد از رفيقی که گران است جدايی دارد

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

ابری‌ست کوچه کوچه، دل من... خدا کند،
نم‌نم، غزل ببارد و توفان به پا کند

مرگ بر تازیانه‌ها
تازیانه‌های بی‌امان، به گرده‌های بی‌گناه بردگان

خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی

دل سپردیم به چشم تو و حرکت کردیم
بعدِ یک عمر که ماندیم...که عادت کردیم

دلِ آگاه ز تن فکر رهايی دارد
از رفيقی که گران است جدايی دارد

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو
نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو