پهلوان

پهلوان

در عصر نقاب‌های رنگی
در دورۀ خنده‌های بی‌رنگ
ایام کسالت تمدن
بحبوحۀ واردات فرهنگ

دوران کساد شاهنامه
خاموشی عصر پهلوانی
آوازۀ دیوِ نا امیدی
تکرار «تو هم نمی‌توانی»

یکباره نفس گرفت آتش
در شعله صدای خانه می‌سوخت
آتش طلبید هم‌نبردی
شولای تنی زنانه می‌سوخت

ناگاه سیاوشی...! نه! سهراب؟
نه! آمده پهلوان تازه
برگی به کتاب پهلوانی
افزوده همین جوان تازه

زل زد به نگاه داغ آتش
در گردن ترس، پنجه انداخت
از بین خرابه‌های خانه
تاریخ جدید شهر را ساخت

زیباست همیشه زنده بودن
هم‌پای حماسه ایستادن
القصه! حکایت غریبی‌ست
با مرگ حیات تازه دادن

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

راضیه جبه‌داری

نوجوان شهید

چارپاره

مفعول مفاعلن فعولن

نوجوان شهید علی لندی, نوجوان فداکار

عصای معجزه

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

امام خامنه‌ای

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند
موج‌های پریشان تو را می‌شناسند

قیصر امین‌پور

دوباره پر شده از عطر گیسویت شبستانم
دوباره عطر گیسویت؛ چقدر امشب پریشانم

سیدحمیدرضا برقعی

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی

سنایی غزنوی

هنوز می‌شنوم هق‌هق صدایت را
صدای آن نفس درد آشنایت را

عباس شاه‌زیدی

دلِ آگاه ز تن فکر رهايی دارد
از رفيقی که گران است جدايی دارد

صائب تبریزی

بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم
بیا دوباره به شب‌های کوفه برگردیم

ابوالفضل زرویی نصرآباد

پهلوان

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند موج‌های پریشان تو را می‌شناسند

دوباره پر شده از عطر گیسویت شبستانم دوباره عطر گیسویت؛ چقدر امشب پریشانم

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی

هنوز می‌شنوم هق‌هق صدایت را صدای آن نفس درد آشنایت را

دلِ آگاه ز تن فکر رهايی دارد از رفيقی که گران است جدايی دارد

بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم بیا دوباره به شب‌های کوفه برگردیم

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند
موج‌های پریشان تو را می‌شناسند

دوباره پر شده از عطر گیسویت شبستانم
دوباره عطر گیسویت؛ چقدر امشب پریشانم

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی

هنوز می‌شنوم هق‌هق صدایت را
صدای آن نفس درد آشنایت را

دلِ آگاه ز تن فکر رهايی دارد
از رفيقی که گران است جدايی دارد

بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم
بیا دوباره به شب‌های کوفه برگردیم