نمردهاند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
بر دامن او، گردِ مدارا ننشست
سقّا، نفسی ز کار خود وا ننشست
از خیمه برون آمد و شد سوی سپاه
با قامت سرو و با رخی همچون ماه