خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
خداوندا به ذات کامل خویش
به دریاهای لطف شامل خویش
ای دوای درون خسته‌دلان
مرهم سینۀ شکسته‌دلان
ای وجود تو اصل هر موجود
هستی و بوده‌ای و خواهی بود
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
