تا تو بودی، نفسِ آینه دلگیر نبود
در دلم هیچ، به جز نقش تو تصویر نبود
چهقدر بیتو شكستم، چهقدر واهمه كردم!
چهقدر نام تو را مثل آب، زمزمه كردم!
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد