هر نسیمی خسته از کویت خبر میآورد
چشم تر میآورد، خونِ جگر میآورد
نه فقط سرو، در این باغِ تناور دیده
لالهها دیده ولیکن همه پرپر دیده
محبوبۀ ذات پاک سرمد زهراست
جان دو جهان و جان احمد زهراست
حی علی الفلاح که گل کرده بعثتش
باید نماز بست نمازی به قامتش