حُر باش و ادب به زادۀ زهرا کن
خود را چو زهیر، با حیا احیا کن
کربلای عمر هرکس بیگمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
گفت:«سُرّ من رَأی»، ترجمان «سامرا»ست
من ولی دلم گرفت... این حرم چه آشناست