زخم ارثیست که در سینۀ ایرانیهاست
کشورم پر شده از داغ سلیمانیهاست
حُسنِ یوسف رفتی اما یاسمن برگشتهای!
سرو سبزم از چه رو خونین کفن برگشتهای؟
بر مزاری نشست و پیدا شد
حس پنهان مادر و فرزند
برداشت به امیّد تو ساک سفرش را
ناگفتهترین خاطرۀ دور و برش را