یا ازلیَّ الظُّهور، یا ابدیَّ الخفا
نورُک فوقَ النَّظر، حُسنُک فوقَ الثنا
ما طائر قدسیم، نوا را نشناسیم
مرغ ملکوتیم، هوا را نشناسیم
میداد نسيم سحری بوی تنت را
از باد شنيدم خبر آمدنت را
«دیروز» در تصرّف تشویش مانده بود
قومی که در محاصرۀ خویش مانده بود