الهی اکبر از تو اصغر از تو
به خون آغشتگانم یکسر از تو
هميشه بازی دنيا همين نمیماند
بساط غصب در آن سرزمين نمیماند
ای ز داغِ تو روان، خون دل از دیدۀ حور!
بیتو عالم همه ماتمکده تا نفخۀ صور
از لحظۀ پابوس، بهتر، هيچ حالی نيست
شيرينیِ اين لحظهها در هر وصالی نيست
فکر میکردم که قدری استخوان میآورند
بعد فهمیدم که با تابوت، جان میآورند
خم نخواهد کرد حتی بر بلند دار سر
هرکسی بالا کند با نیت دیدار سر
گفت: ای گروه! هر که ندارد هوای ما
سر گیرد و برون رود از کربلای ما...
رباعی گفتی و تقدیم سلطان غزل کردی
معمای ادب را با همین ابیات حل کردی