دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
روی اجاق، قوری شبنم گذاشتم
دمنوش خاطرات تو را دم گذاشتم
قریه در قریه پریشان شده عطر خبرش
نافۀ چادر گلدار تو با مُشک تَرَش
به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه برنگذرد
ما را نترسانید از طوفان
ما گردباد آسمان گردیم