در قاب عکست میتواند جان بگیرد
این عشق پابرجاست تا تاوان بگیرد
حُسنِ یوسف رفتی اما یاسمن برگشتهای!
سرو سبزم از چه رو خونین کفن برگشتهای؟
آرامش موّاج دریا چشمهایش
دور از تعلقهای دنیا چشمهایش
برداشت به امیّد تو ساک سفرش را
ناگفتهترین خاطرۀ دور و برش را