دلم کجاست تا دوباره نذر کربلا کنم
و این گلوی تشنه را شهید نیزه‌ها کنم
از روی توست ماه اگر این‌سان منوّر است
از عطر نام توست اگر گل، معطّر است
مردان غیور قصّه‌ها برگردید
یک بار دگر به شهر ما برگردید
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
این آستان كه هست فلك سایه‌افكنش
خورشید شبنمی‌ست به گلبرگ گلشنش
