امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
فکر میکردم که قدری استخوان میآورند
بعد فهمیدم که با تابوت، جان میآورند
خم نخواهد کرد حتی بر بلند دار سر
هرکسی بالا کند با نیت دیدار سر