تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
با علمت اگر عمل برابر گردد
کام دو جهان تو را میسر گردد
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری