میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
بیا که شیشه قسم میدهد به عهد کهن
که توبه بشکن، اینبار هم به گردن من
چه بود سهم زمین و زمان اگر تو نبودی
و سرنوشت تمام جهان؟ اگر تو نبودی
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد