میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
یا ازلیَّ الظُّهور، یا ابدیَّ الخفا
نورُک فوقَ النَّظر، حُسنُک فوقَ الثنا
ما طائر قدسیم، نوا را نشناسیم
مرغ ملکوتیم، هوا را نشناسیم
علی بود و همراز او فاطمه
و گلهای روییده در باغشان
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد