ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بیکران دارد
آتشفشان زخم منم، داغ دیدهام
خاکسترم، بهار به آتش کشیدهام