سر می‌گذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بی‌کرانت
چقدر بد شده دنیا چقدر بد شده‌ایم
به جای گرمی آغوش، دست رد شده‌ایم
بی‌حرمتی به ساحت خوبان قشنگ نیست
باور کنید پاسخ آیینه سنگ نیست
دلم کجاست تا دوباره نذر کربلا کنم
و این گلوی تشنه را شهید نیزه‌ها کنم
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی می‌روم سوی گناه دیگری
