مه و خورشید تابیده‌ست در دست
و صد دریا زلالی هست در دست
گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
کسی مانند تو شب‌ها به قبرستان نمی‌آید
بدون چتر، تنها، موقع باران نمی‌آید
عصمت بخشیده نام او دختر را
زینت بخشیده شأن او همسر را
معنای شکوهِ در قیام است حبیب
پا منبری چند امام است حبیب
