ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
لالۀ سرخی و از خون خودت، تر شدهای
بیسبب نیست که اینگونه معطر شدهای
سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
تا در حریم امن ولا پا گذاشتهست
پا جای پای حضرت زهرا گذاشتهست