ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است
توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهندهای گواهت باشد
این جوان کیست که در قبضۀ او طوفان است؟
آسمان زیر سُم مرکب او حیران است
بیهوده مکن شکایت از کار جهان
اسرار نمیشوند همواره عیان
با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است
قد قامت تو کلام عاشورا بود
آمیخته با قیام عاشورا بود
هرگز نگذاشت تا ابد شب باشد
او ماند که در کنار زینب باشد
هر منتظری که دل به ایمان دادهست
جان بر سر عشق ما به جانان دادهست
قلبی که در آن، نور خدا خواهد بود
در راه یقین، قبلهنما خواهد بود
مگذار اسیر اشک و آهت باشیم
در حسرت یک گوشه نگاهت باشیم
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
در ماه خدا که فصل ایمان باشد
باید دل عاشقان، گلافشان باشد
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی