هر چند نماز و روزه را پیشه کنید
در عمق سجود و سادگی ریشه کنید
هر حادثه با فروتنی شیرین است
خاک از نفس باغچه، عطر‌آگین است
در جادۀ حق، زلال جان بس باشد
یک پرتو نور جاودان بس باشد
بی‌نور عبادت، دل ما دل نشود
باران امید و شوق، نازل نشود
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود
خدا می‌خواست تا تقدیر عالم این چنین باشد
کسی که صاحب عرش است، مهمان زمین باشد
