صدای پای شما... نه، صدای بال می‌آید
کسی فراتر از امکان و احتمال می‌آید
جهان نبود و تو بودی نشانۀ خلقت
همای اوج سعادت به شانۀ خلقت
زنی شبیه خودش عاشق، زنی شبیه خودش مادر
سپرده بر صف آیینه دوباره آینه‌ای دیگر
هزار سال گذشت و هزار بار دگر،
تو ایستاده‌ای آن‌جا در آستانۀ در!
گاهی از کوچه‌های مدینه یک صدای قدیمی می‌آید
بین فرزند و مادر نشان از گفتگویی صمیمی می‌آید!
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
بگو به باد بپوشد لباس نامه‌بران را
به گوش قدس رساند سلام همسفران را
سخنی ز کرب‌وبلا بگو، نفسی از آنچه که دیده‌ای
دو سه بیت تازه و تر بخوان، که چه دیده‌ای، چه شنیده‌ای
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی
