تا گلو گریه کند، بُغض فراهم شده است
چشم‌ها بس که مُطَهَّر شده، زمزم شده است
بی‌سایه مرا آن نور، با خویش کجا می‌برد
بی‌پرسش و بی‌پاسخ، می‌رفت و مرا می‌برد
چشم دل باز کن که جان بینی
آن‌چه نادیدنی‌ست آن بینی
«بشنو از نی چون حکایت می‌کند»
شیعه را در خون روایت می‌کند
نتوان گفت که این قافله وا می‌ماند
خسته و خُفته از این خیل جدا می‌ماند
بى‌سر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين
