شادی ندارد آن‌که ندارد به دل غمی
آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
کعبه اسم تو، منا اسم تو، زمزم اسم توست
ندبه اسمِ تو، شفا اسم تو، مرهم اسم توست
با پای سر به سِیْر سماوات می‌رویم
احرام بسته‌ایم و به میقات می‌رویم
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود
