اگر مجال گریزت به خانه هم باشد
برای اینکه نمیرد حیات، میمانی
ما خانه ز غیر دوست پیراستهایم
از یُمن غدیر محفل آراستهایم
عمری به فکر مردمان شهر بودی
اما کسی حالا به فکر مادرت نیست
به دست شعلههای شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانهمسلک بودن خود را
دیر شد دیر و شب رسید به سر
یارب! امشب نکوفت حلقه به در
میداد نسيم سحری بوی تنت را
از باد شنيدم خبر آمدنت را
عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز
روشن از روی تو آفاق جهان میبينم
عالم از جاذبهات در هيجان میبينم