اگرچه در نظرت آنچه نیست، ظاهر ماست
سیاهجامۀ سوگت لباس فاخر ماست
مه و خورشید تابیدهست در دست
و صد دریا زلالی هست در دست
وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
عشق با نامِ شما درصددِ تاختن است
نام تو معنی دل بردن و دل باختن است
تو با حقّی و حق با توست؛ حق پشت و پناه تو
بدیها دور بادا از وجود خیرخواه تو
کسی مانند تو شبها به قبرستان نمیآید
بدون چتر، تنها، موقع باران نمیآید
عصمت بخشیده نام او دختر را
زینت بخشیده شأن او همسر را
معنای شکوهِ در قیام است حبیب
پا منبری چند امام است حبیب
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
میداد نسيم سحری بوی تنت را
از باد شنيدم خبر آمدنت را
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد