فکر میکردم که قدری استخوان میآورند
بعد فهمیدم که با تابوت، جان میآورند
برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
حق میشود انکار و من انگار نه انگار
منصور سرِ دار و من انگار نه انگار
خم نخواهد کرد حتی بر بلند دار سر
هرکسی بالا کند با نیت دیدار سر
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر