هزار حنجره فریاد در گلویش بود
نگاه مضطرب آسمان به سویش بود
اين ماه، ماهِ ماتم سبط پيمبر است؟
يا ماه سربلندى فرزند حيدر است؟
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟
آزادگی ز منّت احسان رمیدن است
قطع امید، دست طلب را بریدن است
پیری رسید و مستی طبع جوان گذشت
ضعف تن از تحمّل رطل گران گذشت