ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است
آسمان بیشک پر از تکبیرة الاحرام اوست
غم همیشه تشنۀ دریای ناآرام اوست
نام تو عطر یاس به قلب بهار ریخت
از شانههای آینه گرد و غبار ریخت
بیهوده مکن شکایت از کار جهان
اسرار نمیشوند همواره عیان
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
هر منتظری که دل به ایمان دادهست
جان بر سر عشق ما به جانان دادهست
قلبی که در آن، نور خدا خواهد بود
در راه یقین، قبلهنما خواهد بود
بوی ظهور میرسد از کوچههای ما
نزدیکتر شده به اجابت دعای ما
در ماه خدا که فصل ایمان باشد
باید دل عاشقان، گلافشان باشد