دیدیم میانِ سبزهها رنگ تو را
در جاریِ جویبار، آهنگِ تو را
این ابر پُر از بهار مهمانِ شماست
صبح آمده و نسیم، دربانِ شماست
در لشکر تو قحطیِ ایمان شده بود
دین دادن و زر گرفتن آسان شده بود
با دیدن تو به اشتباه افتادند
آنها که سوی فرات راه افتادند
آه کوفه چقدر تاریک است
ماه دیگر کنار چاه نرفت
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
سجادۀ خویش را که وا میکردی
تا آخر شب خدا خدا میکردی
یک لحظه شدیم خیره تا در چشمت
دیدیم تمام درد را در چشمت
چشم تو خراب میشود بر سر کفر
کُند است برای حنجرت خنجر کفر
لحظهٔ سخت امتحان شده بود
چقَدَر خوب امتحان دادی
یگانهای و نداری شبیه و مانندی
که بیبدیلترین جلوۀ خداوندی