رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
سرت بر نیزه خواهد رفت در اوج پریشانی
عروجت را گواهی میدهد این سِیْر عرفانی
ای دل به مهر داده به حق! دل، سرای تو
وی جان به عدل کرده فدا! جان، فدای تو
برخیز اگر اهل غم و دردی تو
باید که به اصل خویش برگردی تو