«صبح نزدیک است» پیغامی چنین آورده بود
قاصدی که آسمان را بر زمین آورده بود
مه و خورشید تابیدهست در دست
و صد دریا زلالی هست در دست
در های و هوی باد و در آرامش باران
ریشه دواندم از گذشته تا همین الان
گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
تیر نگذاشت که یک جمله به آخر برسد
هیچکس حدس نمیزد که چنین سر برسد
کسی مانند تو شبها به قبرستان نمیآید
بدون چتر، تنها، موقع باران نمیآید
کیسههای نان و خرما خواب راحت میکنند
دستهای پینهدارش استراحت میکنند
عصمت بخشیده نام او دختر را
زینت بخشیده شأن او همسر را
میرود از آن سَرِ دنیا خبر میآورد
شعر در وصف تو باشد بال در میآورد
معنای شکوهِ در قیام است حبیب
پا منبری چند امام است حبیب
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
هر آب که جاری اَست چون خون سرخ است
هر شاخه که سبز بود، اکنون سرخ است