ایران! پر از آیینه و لبخند بمانی
همسایۀ خورشید چو «الوند» بمانی
کعبه اسم تو، منا اسم تو، زمزم اسم توست
ندبه اسمِ تو، شفا اسم تو، مرهم اسم توست
با پای سر به سِیْر سماوات میرویم
احرام بستهایم و به میقات میرویم
يك بار ديگر بازى دار و سر ما
تابيده خون بر آفتاب از پيكر ما