ای خداوندی که از لطف تو جاه آوردهام
زآنچه بودستم گرفته بارگاه آوردهام...
پس از قرنها فاصله تا علی
نشستهست در خانه تنها، علی
شبی ابری شدم سجاده را با بغض وا کردم
به باران زلال چشمهایم اقتدا کردم
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟