سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
چو بر گاه عزّت نشستی امیرا
رأیت نعیماً و مُلکاً کبیرا
کعبه اسم تو، منا اسم تو، زمزم اسم توست
ندبه اسمِ تو، شفا اسم تو، مرهم اسم توست
با پای سر به سِیْر سماوات میرویم
احرام بستهایم و به میقات میرویم
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟