آسمان بیشک پر از تکبیرة الاحرام اوست
غم همیشه تشنۀ دریای ناآرام اوست
شهد حکمت ریزد از لعل سخندان، بیشتر
ابر نیسان میدمد بر دشت، باران، بیشتر
نام تو عطر یاس به قلب بهار ریخت
از شانههای آینه گرد و غبار ریخت
بوی ظهور میرسد از کوچههای ما
نزدیکتر شده به اجابت دعای ما