رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
سرت بر نیزه خواهد رفت در اوج پریشانی
عروجت را گواهی میدهد این سِیْر عرفانی
هرچند حال و روز زمین و زمان بَد است
یک قطعه از بهشت در آغوش مشهد است