پشیمانم که راه چاره بر روی شما بستم
سراپا حیرتم! از خویش میپرسم چرا بستم؟
باید برای درک حضورش دعا کنیم
خود را از این جهان خیالی جدا کنیم
انگار که این فاصلهها کم شدنی نیست
میخواهم از این غم نسرایم، شدنی نیست
دلم امشب گدای سامرّاست
از تو غیر از تو را نخواهم خواست
تا حضور تو، دلِ خسته مسافر شده است
توشه برداشته از گریه و زائر شده است
در بند اسارت تو میآید آب
دارد به عمارت تو میآید آب
آهای باد سحر! باغ سیب شعلهور است
برس به داد دل مادری که پشت در است
هوای بام تو داریم ما هواییها
خوشا به حال شب و روز سامراییها
همپای خطر همسفر زینب بود
همراز نماز سحر زینب بود
بگذار و بگذر این همه گفت و شنود را
کی میکنیم ریشهٔ آل سعود را؟