گفتند به من که از سفر میآیی
من منتظرم، بگو اگر میآیی
آن شب که دفن کرد علی بیصدا تو را
خون گریه کرد چشم خدا در عزا تو را
گواه سیرۀ عشق است داغداری ما
به باغبانی درد است لالهکاری ما
سبکبالان خرامیدند و رفتند
مرا بیچاره نامیدند و رفتند
کوچههامان پر از سیاهی بود
شهر را از عزا درآوردند
سرّ نى در نینوا مىماند اگر زینب نبود
کربلا، در کربلا مىماند اگر زینب نبود
هیچ کس نشناخت دردا! درد پنهان علی
چون کبوتر ماند در چاه شب افغان علی
حی علی الفلاح که گل کرده بعثتش
باید نماز بست نمازی به قامتش