چون گنج، نهان کن غم پنهانی خویش
منما به کسی بی سر و سامانی خویش
قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
از «الف» اول امام از بعد پیغمبر علیست
آمر امر الهی شاه دینپرور علیست
این شنیدم که چو آید به فغان طفل یتیم
افتد از نالۀ او زلزله بر عرش عظیم
عمریست که دمبهدم علی میگویم
در حال نشاط و غم علی میگویم
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت