این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوۀ آهنگر آمدهست
علی بود و همراز او فاطمه
و گلهای روییده در باغشان
گرچه تا غارت این باغ نماندهست بسی
بوی گل میرسد از خیمۀ خاموش کسی
تو را در کجا، در کجا دیده بودم؟
تو را شاید آن دورها دیده بودم...
میخواست که او برهنهپا برگردد
شرمنده، شکسته، بیصدا برگردد